Architecten vakantiewoningen; speel beter in op de omgeving

Is het einde aan de uniforme bungalows op vakantieparken in zicht? Architecten en projectontwikkelaars op het Architectenweb-event erkennen dat er veel meer onderscheid moet worden gemaakt met een veelzijdiger aanbod en aandacht voor de relatie tussen vakantiehuis en (directe) omgeving.

Natuurlijke totaalbeleving
Mike Schouten van de Harlem Oil Company ziet dat er op kustlocaties steeds kritischer gekeken wordt naar de parken die worden ontwikkeld. In de gemeente Petten wordt een gebied ontwikkeld in goede samenwerking met Staatsbosbeheer. In tegenstelling tot veel standaard vakantieparken zal dit terrein wel publiek toegankelijk blijven. Onderdelen van het project zijn o.a. een grondige opknapbeurt van hotel Huis ter Duin en het realiseren van een brede mix aan verblijfsaccommodatie. Schouten: “Maar ook met het naastgelegen nieuwe ontdekcentrum (prachtig ontwerp door architect Marc Koehler), dat we niet zelf in beheer hebben, nemen we op in onze schetsen. Het gaat bij een vakantiepark immers om een totaalbeleving.”

Villa-vakantiewoning Punt West (Zeelenberg)

Ook architect Jan-Paul Bron, werkte op Punt West aan een vakantiepark zonder hekken: “In het verleden werden bungalows ontworpen met een terras, een tuintje en een grote groene haag er om heen. Iedereen zijn eigen afgebakende plekje. Bij Punt West hebben we een natuurgebied ontwikkeld en daar de woningen ingepast. Een tuintje is niet in het ontwerp opgenomen. Wij zijn van mening dat een verblijf in de natuur als veel waardevoller wordt ervaren. Over het park loopt ook een publiek toegankelijk openbaar fietspad. Ook dat zorgt voor een verbinding van het vakantiepark met de omgeving. Voor onze luxere doelgroep, die niet op een standaard vakantiepark wil verblijven, is de landschapskwaliteit een belangrijk verkoopargument.”

“Veel bungalowparken zijn opgebouwd als vinexlocaties, met heel weinig ruimte en fantasie.” was een opmerking uit het publiek.
Architect Jean-Paul Bron (Zeelenberg Architectuur) kan die stelling onderschrijven: “Er is de afgelopen jaren gewoon veel shit gebouwd; De zogenaamde villawijkjes in een weiland. Bij een aantal projecten zie je dat recreatie een geldmachine is geworden, en dat is soms doorgeslagen.”

Inspelen op marktbehoefte
Waar Zeelenberg vooral concepten ontwikkelt voor het absolute topsegment, is de Harlem Oil company actief met een veelzijdig portfolio van projecten, waaronder een eigen camping. Ontnuchterend is de opmerking van Schouten dat een Safaritent in een jaar tijd soms wel vier a vijf keer kan worden terugverdiend. Dat zijn cijfers die je met een vakantiebungalow niet snel zult realiseren. Schouten nuanceert die opmerking nog wel: “Nu zijn de bestedingen per dag van een tentkampeerder wel veel lager, waardoor he teconomisch rendement voor een regio wel lager zal uitvallen.”
Schouten speelt verder slim in op de behoefte aan kleinschalige en persoonlijke locaties. Die kunnen worden gerealiseerd door de receptie van meerdere parken op een centrale plek onder te brengen.

Natuur en recreatie
Ook aan de kustdiscussie wordt aandacht besteed tijdens dit Architectenweb-event. Bron vind dat er te weinig onderscheid wordt gemaakt in natuurgebieden (Natura 2000) en gebieden die voorheen een andere bestemming hadden; “Zowel bij onze parken bij Punt West als Brouwerseiland (voormalig werkeiland) hebben we veel aandacht besteed aan natuurontwikkeling. Op basis van onze ervaringen bij Punt West hebben we het groenbudget bij Brouwerseiland zelfs verdubbeld. Als je als ondernemer/projectontwikkelaar in een natuurlijk regio ctief bent, dan is het ook logisch dat je daar aan bijdraagt. Wij hebben met Staatsbosbeheer bedongen dat de opbrengsten die vanuit onze recreatie naar de natuur vloeien, ook ten goede komen aan de omliggende natuurgebieden.” Bron verbaast zich er verder over dat de er bij debatten over de kustbescherming zo weinig vertegenwoordigers uit de recreatiesector vertegenwoordigd zijn: “Vaak zien we alleen iemand van de RECRON en strand Nederland. Zij zijn veruit in de minderheid bij dit soort beleidsbeïnvloedende bijeenkomsten.”

Meer informatie;
www.architectenweb.nl
www.zeelenbergarchitectuur.nl
www.harlemoilcompany.com

3 reacties

  1. Mooi verhaal.
    Punt west was een leuk strandje in een bosrijke omgeving. Nu zijn het hutjes in een zandbak. Brouwerseiland verdringt de windsurfers did er al jaren komen. Dus Ik Begrijp Het Verhaal Niet helemaal

    1. Geheel mee eens Martijn, en vanaf het water ziet het er niet uit. Grijs en grauw en lokald economie ontwrichtend. Maar ze gaan gewoon door met hun nieuwe plannen aan de oevers van de prachtige grevelingen. (Project Brouwerseiland) Natuur en kleine recreatie moeten wijken voor de commerciële driften. Oh ja, met ruime medewerking van de lokale en landelijke politiek. Er is enorm veel kritiek op de plannen van de nieuwe eilanden en toch word doorgezet. Dit is een prachtig voorbeeld van onze “Geregelde” democratie.

  2. Ik snap de strekking van het artikel wel, maar het is natuurlijk wel vragen naar de bekende weg. Want wie moet er dan gaan zorgen voor een goede inpassing van vakantiewoningen in de omgeving? Precies, de architect!
    Een architect zal natuurlijk niet zeggen: “Och zet maar een blokkendoos neer, makkelijk schoon te maken en iedere lokale aannemer kan het voor u uitvoeren.” Oftewel, de groenteboer die verkondigt dat de mensen meer variatie voor hun maaltijden moeten zoeken dan altijd maar dat vlees en die aardappels.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *