In het industriele tijdperk zijn we vooral gaan produceren, vanaf de jaren “50 zijn we gaan consumeren en zijn we nu een product? Ik hoor het op TV een filosoof vertellen en ik krijg kortsluiting in mijn hoofd! ik probeer de 3 items goed tot me door te laten dringen en dan…
Profileren middels merken
Ik ben het er mee eens, we zijn producten geworden. En producten lijken erg op elkaar en hebben zo hun eigen marketing strategie nodig. Want dat beetje dat we van elkaar verschillen, dat is nu net wat ons, Watersportcamping Heeg, uniek maakt. Vandaar dat dat hele personal branding een issue is geworden! De ontwikkeling in leisure-land (en volgens mij ook in heel veel andere branches) loopt eigenlijk gelijk! Eerst hebben we heel veel nieuwe recreatiebedrijven ontwikkeld, daarna zijn we steeds vaker als samenleving gaan recreëren. De vanzelfsprekendheid dat er steeds maar meer en meer recreanten op pad gingen, werd almaar groter en groter. Totdat….er een verzadiging was. Bij de consument dan wel te verstaan! De consument wilde niet meer veel van hetzelfde. De consument is zelf een product geworden en moet zichzelf nu middels merken profileren.
Unieke persoonlijke uitstraling
Ik zelf rij in een citroen en voel me trots wanneer er in een workshop wordt verteld dat dat over het algemeen creatieve gekken zijn, die daarin rijden. Maar eerlijk, ik had ook in een oude Daf kunnen rijden hoor. Zo lang de auto maar ver van het “burgerlijke” staat! Mijn auto fluit wanneer ik harder rij dan 100km p/u.
Mijn auto lekt wanneer het lekker regent. En toch ben ik echt blij met mijn auto. Ik heb hem nodig om mijzelf te profileren als creatieve gek. Zo is het ook met mijn kleding, mijn kapsel, mijn eau de toilet en zelfs ook met mijn schoenen! Mijn lievelingsschoenen heb ik afgelopen voorjaar gekocht in London. Ik dacht dat er dan minder mensen die ook hebben in Nederland (wat achteraf toch niet zo was, want ook hier waren ze gewoon verkrijgbaar). Unieke schoenen maakte deze schoenen nu net zo geweldig voor mij? Mijn zusje, die mee aan het winkelen was, riep spontaan: Daarin wil ik nog niet dood worden gevonden! Kijk dat was de ultieme trigger waardoor ik het juist geweldige schoenen vond (en vind). En eerlijk, wanneer ik het zo opschrijf vind ik het helemaal niet leuk dat ik dan toch kennelijk zo toch wel in elkaar zit! Mijn god, ik heb toch zeker wel een eigen mening en laat toch niet mijn keuzes afhangen van wat andere ervan vinden? Ik word volgend jaar 50, ik ben toch zeker geen puber?!?
Ik ben bang van wel, als ik eerlijk ben. Wat denk jij, ben jij een producent, een consument of een product? Ik ben benieuwd, wees welkom! De polletjes, Watersportcamping Heeg.