Als ondernemers, gemeenten, provincies of het rijk een bouwproject willen realiseren moeten ze weten of hun plannen binnen beschermd natuurgebied vallen. Wanneer er door dit soort activiteiten schade aan beschermde natuur wordt toegebracht, moet die worden gecompenseerd door aanleg van nieuwe natuur elders. Dus willen alle partijen van tevoren weten waar ze aan toe zijn.
De Algemene Rekenkamer vindt daarom dat er een eenduidige, actuele landelijke kaart moet komen met beschermde natuurgebieden. En ook voor burgers is een overzichtskaart van belang: mensen willen eenvoudig kunnen checken of het natuurgebied dat bij hen in de buurt ligt, beschermd is. Want veel activiteiten zijn in zo’n gebied niet zonder meer toegestaan. Om iedereen op weg te helpen heeft de Algemene Reken¬kamer in het rapport Compensatie van schade aan natuurgebieden alvast een kaart samengesteld. Die kaart zou door de staatssecretaris van Economische Zaken en de provincies actueel moeten worden gehouden. Dat kan door provinciale en landelijke kaarten te bundelen op een overzichtskaart en deze als open data online beschikbaar te stellen.
De wettelijke verplichting om schade aan beschermde natuur te compenseren (natuurcompensatie) moet ervoor zorgen dat de verscheidenheid van plant- en diersoorten in ons land behouden blijft. Werd in 2007 de natuurcompensatieplicht slechts gedeeltelijk nageleefd, tegenwoordig hebben overheden en bedrijven die in beschermd gebied bouwen of een weg of haven aanleggen de natuurcompensatie vaak al in de voorbereidingsfase van bouwprojecten geregeld. In de praktijk gevallen die de Algemene Rekenkamer onderzocht was serieus werk gemaakt van de afgesproken natuurcompensatie en zagen we vooruitgang, al bleek er soms nog wel wat te haperen in de uitvoering van die plannen.
Zicht op natuurcompensatie nodig
Toezicht blijft nodig op het nakomen van de plicht tot natuurcompensatie. Dat moet beter worden geregeld. Gemeenten en provincies vertrouwen er nog te veel op dat initiatiefnemers van bouwprojecten de gemaakte afspraken over natuurcompensatie
nakomen. Maar ze moeten dat controleren. Er is op dit moment geen garantie dat er wordt opgetreden als de natuurcompensatieplicht niet wordt nageleefd of dat er wordt bijgestuurd als de uitvoering van het plan stagneert. Dat komt doordat er niet één bestuurslaag rechtstreeks aanspreekbaar is: geen enkele overheid controleert op dit moment of nieuw aangelegde natuur zich wel ontwikkelt zoals de bedoeling was. Het is verstandig de provincies daarom expliciet de regie te geven bij het toezicht op de natuurcompensatie. Dat past bij hun rol voor de ontwikkeling en het beheer van het nationale natuurnetwerk.
De staatssecretaris van Economische Zaken onderschrijft de conclusies en aanbevelingen uit het rapport. De Algemene Rekenkamer verwacht daarom dat zij de Tweede Kamer op korte termijn zal informeren over de concrete invulling die zij aan haar toezeggingen zal geven, bijvoorbeeld wat zij gaat doen om de regierol van provincies te versterken en wanneer en op welke wijze zij de verouderde spelregels voor natuurcompensatie zal actualiseren.
Bron: persbericht Algemene rekenkamer