Op 9 oktober, tijdens de Dag van de Openbare Ruimte, geven Kyra Kuitert en Rosemarie Maas een interessante en leerzame lezing over (on-)gebruiksvriendelijkheid. Dat openbare ruimte gebruiksvriendelijk moet zijn is zo vanzelfsprekend, maar helaas wordt dit niet altijd gezien geven ze aan.
Met meer en minder geslaagde voorbeelden van openbare ruimte brengen ze de zaal aan het lachen. Een bankje dat niet richting het water staat maar met zijn rug er naar toe. Een straat met keitjes waar niet fijn over heen te lopen is maar alleen maar mooi uitziet. Een kade waar het zicht op het water ontrokken is door bomen en struiken in plaats van vrij zicht op het water en de overkant.
Hiermee maken ze een duidelijk punt richting ontwerpers en andere inrichters van de openbare ruimte. Richt je op de gebruikers! Denk vanuit de gebruiker en stel vanuit daar logische randvoorwaarden vast. Niet een heel nieuw verhaal, maar wel een verhaal dat lonend is om nog een keer onder de aandacht te brengen. Als beheerder of eigenaar wil je toch dat er zoveel mogelijk mensen gebruik van maken!
Gebruiksvriendelijkheid
In aanvulling hierop geeft Elske Oost op donderdagmiddag 10 oktober op de Dag van de Openbare Ruimte een lezing over gebruiksvriendelijkheid van speelruimte. Er wordt nog te veel gedacht vanuit de toestellen geeft ze aan: zijn ze veilig, is de ondergrond in orde enzovoort. Alle aandacht, tijd en middelen gaan hier naar uit. Het wordt tijd om dit om te draaien zegt zij.
Wat ze ziet is alarmerend vindt Elske Oost. Kinderen mogen steeds minder ver van huis, soms maar 200 meter. En pas op veel latere leeftijd dan vroeger alleen naar school fietsen. Soms pas vanaf 10 jaar! Omwonenden die steeds minder accepteren van kinderen: geen schreeuw, geen gelach. Volgens haar zetten we mooie en goed onderhouden toestellen neer op plekken waar helemaal geen kinderen (mogen) komen! Tijd en geld gaat zitten in het afdekken van allerhande risico’s terwijl kinderen toch juist de vrijheid moeten krijgen om overal in de openbare ruimte te gaan spelen!
Tijd dus om aandacht, tijd en geld aan de gebruikers te besteden in plaats van alleen maar de speeltoestellen vindt Elske Oost. Zet de wensen en behoefte van de gebruikers van speelruimte nu eens voorop. Ga serieus om met participatie. Zowel in de realisatie als in het gebruik. Dit lijkt een soft verhaal maar is het niet. Speelruimte moet een bron van gemeenschap zijn en niet van overlast en wantrouwen. Dit in goede banen leiden moet dan ook de eerste prioriteit krijgen vindt zij. Ga met kinderen en ouders op stap, organiseer een vossenjacht, een huttenbouw-week, een straatspeeldag, enzovoort. Laat zien dat je als eigenaar of beheerder bij ‘jouw’ speelruimte betrokken bent.
Waar Kyra Kuitert en Rosemarie Maas nog een beetje voorzichtig zijn met hun stellingen is Elske Oost wat gedurfder. Kyra Kuitert en Rosemarie Maas geven als het ware hints aan de beheerder. Elske Oost is daar tegenover meer stellig en geeft aan dat beheerders de gebruiker als vriend en partner moeten beschouwen. Zij ‘maken’ de openbare (speel-) ruimte tenslotte.
Met dank aan:
Madeleine Frelier, OBB specialisten in speelruimte