Vrijdagmiddagblog op dinsdagochtend? Dat heeft alles te maken met afgelopen weekend! Ik ben de wereld van de horecaverkoop op festivals ingedoken. Het festivalseizoen is ten slotte van start gegaan. Het valt op dat de gewone frietkraam nog zelden te zien is op het festivalterrein. Terwijl de kleurrijke caravans, nostalgische bussen en omgebouwde paardenwagens veel op de festivals te vinden zijn.
Kan niet gekker
De voor het gemak te noemen ‘festivalsbusjes’ zijn ooit gestart om meer variatie in het aanbod van eten en drinken te krijgen. Tien jaar geleden waren er nog slechts een aantal van deze festivalbusjes te vinden, terwijl tegenwoordig de markt verzadigd lijkt. Het kan niet gekker en alles is eerlijk, duurzaam en biologisch.
Zware concurrentie of gezellige collega’s
Dit weekend sprak ik met Klaas Schaft van Wat de Pot Schaft. Hij is een ‘oude rot’ in het vak. Hij gaf aan dat alle wagens een eigen charme hebben. Op een festival worden zelfden wagens met hetzelfde eten gezet, waardoor er alleen indirect geconcureerd wordt. Al merkte ik van die concurrentie weinig, biologische grillburgeres en versgesneden friet werden over en weer met elkaar uitgewisseld en ook de bezoekers van het festival hadden dat zelfde idee. Bepaalde concepten versterken dus zelfs elkaar.
Serveren aan unieke doelgroepen
Lastiger is het als je iets voor een unieke doelgroep serveert. Linzi Lemmens van Bakblik verkoopt alleen vegetarische gerechten. Zij zijn anderhalf jaar bezig en merken dat zij tijdens culturele festivals waar mensen een entreekaartje voor moeten kopen, ze genoeg eters krijgen. Op gratis festivals is het lastiger. Daarnaast hangt er een taboe om vegetarisch eten dat het ‘niet lekker’ is. Ik heb voor het eerst rijstbladeren op en dat smaakte erg goed!
Rentabiliteit van de busjes
Of de busjes werkelijk rendabel zijn is de vraag. Het begint al met het feit dat de meeste busjes 1 op 5 rijden, dus de vervoerskosten zijn hoog. De meeste concepten kiezen voor biologische groente, fruit en vlees, waardoor de inkoop vaak hoog is. Dan komt daar bovenop de personeelskosten en als laatst de afdracht aan het festival. Dat ligt meestal tussen de 15% en 30%. Al met al moet je dus heel veel kopjes koffie, wraps en burgers verkopen wil je uit de onkosten komen.
Tot volgende week!
Meepraten over het vrijdagmiddagblog!? Dat kan via twitter of laat een reactie hieronder achter. Aanstaande vrijdag komt het eerste co-blog online. Er gaat blijkbaar wel eens iets mis in de communicatie van evenementen. Hoe los je dat op en wanneer heb je eigenlijk genoeg publiciteit?
Lees het vrijdag!
Eén reactie
Beste Ruby,
Kan je mij vertellen hoe je een afdracht kan verlangen als organisatie? Ze tellen toch niet zelf bij iedere foodtruck de kas? Dus hoe bepalen ze wanneer je die afdracht hebt gedaan wanneer je spreekt in percentages?