Een groeiende toeristenstroom is goed voor toeristische bedrijven (economie), maar heeft ook een grote impact op de omgeving. In Amsterdam en Giethoorn staat de regulering van ‘het toerisme’ prominent op de agenda. De populaire bestemmingen verwachten de komende jaren nóg meer toeristen. Hoe houdt je een gebied leefbaar en beleefbaar?
Amsterdammers trots op toerisme
Het Parool liet afgelopen week een enquête uitvoeren onder 16.000 Amsterdammers. In het artikel ‘Massatoerisme verheft Amsterdam tot Wereldstad‘ worden de uitkomsten besproken. Veruit de meerderheid stoort zich niet aan de grote hoeveelheden toeristen. Ruim de helft juicht het zelfs toe als er in de toekomst nog meer toeristen naar de stad komen. Dat staat in schril contrast met de berichtgeving van de afgelopen maanden. Daarin uitten buurtcomités, Stephen Hodes ‘Dreigt Amsterdam te Disneyficeren‘ en Wim Pijbes van het Rijksmuseum ‘Amsterdam Vol en vuig‘ hun zorgen. Volgens de enquête in het Parool vindt slechts een op de vijf Amsterdammers dat er te veel evenementen worden georganiseerd in de stad. En dat zijn bij uitstek de activiteiten die de meeste overlast kunnen veroorzaken.
Om de groeiende groep van bezoekers (zowel ‘eigen volk’ als ‘bezoekers’) in goede banen te leiden is een overgrote meerderheid wel voor maatregelen als het autoluw maken van de binnenstad.
Een andere maatregel die de druk op de binnenstad moet verlichten is het spreidingsbeleid. Amsterdam Marketing probeert met de campagne ‘Amsterdam bezoeken, Holland zien‘, de toerist te verleiden om meer van Nederland te ontdekken. Dat is geen overbodige luxe, want volgens een artikel in het NRC; de toerist als kuddedier, blijkt dat veruit de meeste toeristen dezelfde route volgen door de binnenstad. Feitelijk hobbelt iedereen achter elkaar aan. Ook uit onderzoek van het NBTC wordt deze conclusie bevestigd: 90% van de bezoekers gaat de stad niet uit.
Giethoorn en haar Chinezen
Giethoorn trok de afgelopen maanden ook de aandacht met de enorme populariteit onder Chinezen. Het relatief kleine dorp, waar toerisme een belangrijke economische motor is, kijkt naar maatregelen om de bezoekersstroom beter te reguleren. Ook culturele misverstanden zorgen soms voor ongewenste situaties. Diverse bewoners geven nu met bordjes (in het Chinees) aan dat hun terrein ‘privé terrein’ is. De Chinezen op hun beurt vinden het moeilijk om te onderscheiden welke huizen wél en niet bezoekbaar zijn. De beleving van de Chinese gasten en de reactie van inwoners en ondernemers van Giethoorn is mooi vastgelegd in de documentaire Ni Hao Holland:
Zie ook het item over Giethoorn op Één Vandaag
Eén reactie
In 2002 ontwikkelden wij de meetlat toerisme en leefbaarheid. Dit is een objectieve manier om de balans tussen toerisme en leefbaarheid in beeld te brengen, waarmee ook vergelijkingen tussen gebieden gemaakt kunnen worden. We deden onderzoek onder bewoners en bedrijven in Giethoorn, Utrecht, Hoenderloo, Beekbergen en de Brabantse Kempen. Het overall beeld was toen positief; slechts een paar procent van de inwoners en bedrijven heeft echt moeite met het toerisme. Ik ben wel benieuwd hoe de balans nu is. De onderzoeksopzet leent zich goed om dit nogmaals in beeld te brengen.