We zijn als mensen steeds meer met elkaar verbonden. Tenminste op het gebied van online. Maar ook offline, of zo je het wilt noemen in het wild, zie ik weer een toename in het verbonden zijn. Brechtje de Leij gaf een presentatie over de toekomst van mobiel en nam ons mee in de (toekomstige) mogelijkheden.
Het aantal mensen dat de beschikking heeft over een mobiele telefoon is enorm en dit aantal zal alleen nog maar keihard verder door stijgen. Het aantal mensen daarvan met een smartphone idem. Maar ook onze huishoudelijke apparaten zijn steeds vaker verbonden met ons. De wasmachine die ons een berichtje stuurt is al lang niet meer heel bijzonder. Ook bedrijven gaan ons steeds vaker een seintje geven of wellicht het waspoeder op is. Ze kennen je verbruiksgedrag. Zelf zenden we ook steeds meer en vaker de meest uiteenlopende onzin, denk alleen maar eens aan de verschillende selfies die we vandaag de dag rondsturen:
- de doe het zelf selfie
- de funeral selfie
- de wereld beroemde selfie
- de kijk mij nu eens stemmen selfie
En om het nog gekker te maken, er duiken al geheel nieuwe ziektebeelden op;
- phantom pocket vibration syndrome (dat je denkt te voelen dat je een berichtje krijgt, maar dat is dan niet zo)
- nomophobia (dat je bang bent dat je je telefoon vergeet mee te nemen)
- de gamebochel (kinderen die inmiddels van al het gamen en de daarbij vaak voorkomende verkeerde houding, dat ze een bochel in hun rug hebben ontwikkeld)
En inmiddels is het app verkeer online al groter dan het website verkeer! En ook dit zorgt ervoor dat de productpagina belangrijker is dan je homepage.
Mobiele apps zorgen er dus voor dat ze de content & diensten naar de consument zullen brengen.
De (wareable) devices gaan van het verbinden van mensen, via de verbinding met internet naar het verbinden met sensoren.
Ik als consument krijg een berichtje binnen; kort en bondig. En ikzelf ga bepalen of ik hierover meer wil weten of in actie wil komen of niet. Ikzelf ga bepalen of ik de content wil gaan consumeren, hoe ik dat wil doen en waar ik dat wil doen. De berichtjes zullen vooral ondersteunend zijn aan een nog comfortabeler leven, maar wel met de keerzijde dat ik mijn bedachte privacy volledig of gedeeltelijk zal gaan opgeven.
En ik denk, vroeger, toen we nog in ons kleine besloten dorpje woonde. Toen wist de buurvrouw precies dat ik aan het bevallen was, ze had de auto van de huisarts al voor de deur zien staan. Toen wist de groenteboer al precies dat onze dochter elstar appeltjes komt halen als ze vijf gulden op de toonbank legde en een zak appels bestelde. En de mensen uit het dorp moesten heel toevallig net boodschappen doen toen we met de kist van mijn schoonmoeder de kerk uit liepen om een glimp op te vangen.
Hadden we toen zoveel privacy?
Ik ben benieuwd hoe jij aankijkt tegen deze innige verbintenis, laat je het mij weten?
Wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg