Wij als grassprietverhuurders, verwelkomen heel wat gasten. Die gasten zijn niet zomaar op onze campings gekomen, daarvoor hebben we heel hard ons best moeten doen of heel veel voor moeten betalen. Tot zover, niets aan de hand maar….
De overheid gebruikt ons mer en meer als melkkoe. De lastenverzwaringen die op ons bordje terecht komen zijn buiten alle proporties en we kunnen deze meestal niet doorberekenen aan onze gasten. Het gevolg; voor steeds meer grassprietverhuurders wordt het een hele toer om gewoon een boterham te kunnen verdienen! Waarmee we dan worden geconfronteerd worden?
- accijnsverhoging
- OZB
- riool en waterschap
- toeristenbelasting
- BTW
- assurantiebelasting
- energie belastingen
Onevenredig
Met al deze belastingen hebben we als grassprietverhuurders te maken, en dat terwijl diezelfde gast heel veel eurootjes in onze eigen regio besteed. De moeite die het plaatselijke restaurant moet doen om onze gasten binnen te krijgen staan in de schaduw van onze moeite om onze gast op onze camping te krijgen. En dat terwijl een gemiddeld gezin op onze camping zo’n 35 Euro betaalt, en in het restaurant betaalt hij makkelijk het dubbele. Echter, de heffingen waarmee de restauranthouder geconfronteerd wordt, zijn beduidend lager dan die er op de camping geheven wordt. In ons geval gaat er bij vier personen meteen al 4 euro van de 35 Euro naar de toeristenbelasting! En dan hebben we het nog niet over alle overige heffingen en belastingen gehad!
Maar…hoe dan wel?
Wat als alle bedrijven die ook meeprofiteren van onze gasten nu mee zouden betalen aan het binnenhalen van onze gasten? En wat als ze ook mee zouden betalen aan een goodybag voor onze gasten als dank voor hun bezoek aan ons en deze regio? Wat als de overheid ons beloond omdat we de leefbaarheid in de regio sterk verbeteren? Wat als het waterschap- en natuurorganisaties ons belonen omdat we ervoor zorgen dat het ook voor de natuur mooi is dat de campings niet het landschap ‘verpesten’ door het veel te intensief te ontdoen van de grondstoffen en voedingsstoffen. Dat ze zorgen dat de terreinen ook een lusthof voor menig diertje en plantje is. Waar vaak ook werkplekken zijn voor mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt en waar de gast dag en nacht terecht kan met al zijn vragen over de regio.
Poorten van de regio
Willen we onze campings blijven ontwikkelen en ervoor blijven zorgdragen dat dit goede plekken blijven voor de welverdiende vakanties van vele mensen, dan is het toch wel de hoogste tijd om eens om tafel te gaan zitten met alle belanghebbenden. Campings zijn de poorten van de regio, en volgens mij moet de boel op zijn kop om nog lange tijd gasten door die poort te kunnen verwelkomen. Laten we samen plannen smeden; hoe maken we onze regio nog aantrekkelijker?
Wees welkom, de polletjes Watersportcamping Heeg.
https://www.facebook.com/campingheeg
Het betoog van Merlijn Pietersma (RECRON) in de Recreactie (pdf) van maart sluit goed aan bij dit verhaal.