‘Glamping heruitgevonden door Utrechts hotel’ lees ik vandaag op Twitter. Een leuke en vooral relevante ontwikkeling. Ons accommodatie-landschap is voor de leek verdeeld in duidelijk afgebakende bedrijfsvormen zoals hotels, pensions, B&B’s, vakantieparken, bungalowparken, groepsaccommodaties en campings.
Inmiddels zijn mengvormen succesvol en de toekomst zal meer vermenging van diverse accommodatie- en bedrijfstypen (‘blurring’) gaan kennen.
Niet alleen naar AH
Wat je ziet gebeuren is niet anders dan we zien bij bijvoorbeeld supermarkten: de huidige consument gaat niet meer alleen naar de AH of alleen de Lidl; hij gaat naar beide supermarkten en kiest en koopt afhankelijk van zijn behoeften. Hij graast en hij graast bewust.
In toerisme en logiesvormen is dat niet anders: we kiezen de bestemming op basis van onze (vermeende) behoeften en koppelen dat aan onze (vermeende) kennis van bestemmingen. Ieder weet uit eigen ervaring dat onze reisbehoeften van meerdere factoren afhankelijk zijn: o.a. van het reisgezelschap, de beschikbare tijd, het zakelijk of privé op reis gaan, het budget en ons doel (‘goal’) tijdens de reis.
Goalidays
Meer en meer zien we ‘goalidays’ oftewel vakanties met een duidelijk doel (gekoppeld aan wat je vooral tijdens de trip of vakantie wil gaan doen).
Dan kan ‘lekker niks doen’ zijn maar steeds vaker wordt een ‘short break’ geboekt om indruk-wekkende ervaringen op te doen. Je even helemaal laten onderdompelen in Gouden Eeuw-ervaringen in een knus Zuiderzee stadje. Of een weekend schilderen op een schilderachtige plekje.
Vaak is de tevredenheid van een dergelijke trip gebonden aan de accommodatie: voegt de plek waar je overnacht iets toe aan de beleving die je zocht of doet die juist afbreuk? En dus: past je accommodatie bij de ‘goal’ die jouw gasten hebben?
Blurring
Mijn verwachting is dat het ‘blurren’ van de in de inleiding genoemde bekende logiesvormen de komende decennia gaat toenemen. Misschien wat minder bij de natuurcampings en boerencampings maar zeker in het grote grijze middengebied waar aanbieders veel van hetzelfde lijken te hebben.
Omdat we in deze eeuw al veel voorbeelden van ‘blurring’ (of grensvervanging) zien in detailhandel, horeca, cultuur, sport en events, verwachtte ik die trend in de hotellerie en verblijfsrecreatie ook. Maar afgezien van enkele goede (en minder goede) voorbeelden leiden veel uitbreidingsplannen echter vooral tot ‘meer van hetzelfde’.
Toekomstgericht ontwikkelen
Conceptontwikkeling is iets waar ik dagelijks mee bezig ben, vaak gekoppeld aan ‘branding’(het creëren van sterke merken). Bijna zonder uitzondering blijven aanbieders doen wat ze altijd al deden. Maar dat schoenmakers al lang niet meer bij hun leest moeten blijven is diverse bedrijven ontgaan.
Een onderscheidend concept ontwikkelen dat bij je past maar tegelijkertijd ook toekomstgericht is (en dus rekening houdt met trends), is in dit decennium belangrijker dan ooit. En dan zul je als AH ook wat van de Lidl moeten afkijken (of andersom). JUMBO is bij uitstek een supermarktketen die dat is gelukt. Zij combineren de diverse aspecten van de vraag tot een samenhangend en logisch concept.
Veel aanbieders zijn gebonden aan hun oorsprong, door de bestaande gebouwen of de locatie. Dat snap ik. Maar niet met de tijd meegaan is funest. De gemiddelde consument verwacht de komende jaren (a) maatwerk en vooral (b) keuze in logiesvormen, diensten en activiteiten.
Misschien geeft juist deze tijd ondernemers en overheden reden tot reflectie; reflectie over wat wel en niet gaat werken in de toekomst. En dus over hoe consumenten uit deze crisis en het gedwongen-anders-leven-situatie gaan komen.
Vingeroefening
Aan de hand van enkele kenmerken heb ik in bovenstaand figuur geprobeerd de ‘schuifmaten’ te vinden waarmee je kunt experimenteren in de dienstverlening aan gasten of bezoekers. Natuurlijk met als doel om iets te vinden dat bij je past maar tegelijkertijd handvatten biedt om je je beter te onderscheiden, merk-waardiger te worden. En wie weet kun je zelf ook nog meer ‘schuifmaten’ bedenken.
De kans is groot dat je (al dan niet op een deel van je terrein of deel van je gebouwen) iets gaat proberen. Bijvoorbeeld om online bestelde ontbijt- en supermarktdiensten te leveren en de bestelling af te leveren in een soort grote brievenbus.
Maar heel logisch zou het ook zijn als je iets totaal anders gaat proberen, zoals een hotel met glamping gaat experimenteren. Of zoals een Droompark met een perceel van 5-7 tiny houses een geheel andere doelgroep aanspreekt. Dus ‘blurring’ binnen je bedrijf, om de bezetting en je rendement te verhogen.
Blurring verdient logica
Het draait uiteindelijk wel om de uitvoering, om welke accommodatie (met welke beleving) je gaat ontwikkelen, hoe je de omgeving van die accommodatie gaat inrichten en welke diensten je hoe gaat aanbieden om de door gasten verwachte beleving te realiseren.
Daarom heb ik tot slot twee aanbevelingen uit de praktijk: (1) begin bij te weten wat jullie als totaal bedrijf (of regio) onderscheidt voordat je ‘zomaar’ iets toevoegt. Als je met iets nieuws komt moet het wel je bestaande bedrijfsconcept versterken.
En (2) plaats en bouw een nieuwe accommodatie niet zonder de bijbehorende verwachtingen waar te kunnen maken. Want als je een nieuwe doelgroep wilt gaan aanspreken is het cruciaal dat je weet wat hen raakt, boeit en blij maakt. En dat je daardoor logisch samenhangend gaat ‘blurren’.
Succes!
Met dank aan: Hans de Vries, Bureau voor Vernieuwing
P.S. als het plaatje onduidelijk is of als je een toelichting wilt, bel (T: 06-50298181) of mail hans@bureauvoorvernieuwing.nl gerust.
Hans