Arbeidsmigranten op de camping: probleemindicator?

Elke dag wel ergens in het nieuws: problemen op recreatiebedrijven. Het komt vaak in het nieuws als een overheid ervoor kiest om te handhaven, vanwege veiligheid, strijdigheid met bestemmingsplan of andere redenen. ‘Ongewenst gebruik’, zoals bijvoorbeeld de huisvesting van arbeidsmigranten op een wijze die niet gewenst is, permanente bewoning en criminaliteit. Vaak wordt vergeten dat de oorzaak van het ongewenste gebruik een heel andere is.

Huisvesting gedwongen keuze voor ondernemer
Natuurlijk is er in deze tijd met meer dan 200.000 arbeidsmigranten in Nederland behoefte aan de huisvesting van buitenlandse werknemers. Ook hebben mensen die bijvoorbeeld gescheiden zijn ook een alternatieve woonplek nodig. Echter, de oorzaak van het ongewenst gebruik op recreatiebedrijven ligt vaak al in een verder verleden. Een ondernemer heeft er al vaak langer geleden voor gekozen om de accommodaties op zijn bedrijf op een andere wijze te benutten dan voor toeristisch-recreatief gebruik. Vaak betreft dit verhuur aan niet-recreanten of verkoop. Dit is vaak een gedwongen keuze: het ging minder goed met de exploitatie en de ‘nieuwe manier’ van exploiteren levert wél genoeg op en garandeert bovendien meer continuïteit. Soms is het ook gewoon gemakzucht en dient het als opvulling van stille periodes in het jaar. Voor een ondernemer zijn de alternatieven dus vaak een oplossing voor een minder goed lopende exploitatie of relatief makkelijke inkomsten.

De alarmbellen rinkelen
Voor een overheid is het oneigenlijk gebruik echter een belangrijk signaal! Gaat het zo slecht in de toeristisch-recreatieve sector of zit de oorzaak bij andere beleidsterreinen? Het op een andere wijze benutten van een camping of recreatiepark, past over het algemeen niet in een toeristisch-recreatieve bedrijfsmatige exploitatie. In toeristisch perspectief is er dus zeker iets aan de hand.

Eén van de factoren is een terugloop van de kwaliteit van het product in veel gebieden. Natuurlijk zijn er ook genoeg bedrijven die door ontwikkelen, innoveren. Voor de sector is dat nodig en vaak (financieel) het makkelijkst in van oudsher aantrekkelijke toeristisch-recreatieve gebieden. Echter, ook in die gebieden is sprake van terugloop van kwaliteit van accommodaties: bedrijven die te klein zijn om kapitaalintensievere verbeteringen te kunnen doorvoeren, geen opvolging hebben, etc. hebben het moeilijk. Een goed beeld van de levensvatbaarheid of marktconformiteit van de sector in een gebied is nodig om een slimme strategie te kunnen bepalen. Kwaliteitsverbetering? Krimp-en-groeiscenario? Samenwerking? Niets doen en afwachten?

Tja…en nu…?
Wat de beste strategie is voor het in stand houden of creëren van een gezonde toeristisch-recreatieve sector in een gemeente/gebied, kan pas worden bepaald als de uitgangssituatie goed in beeld is. Pas dan kan oplossingsgericht worden geacteerd en kunnen de juiste beleidsmatige beslissingen worden genomen. Het is onvoldoende om alleen te kijken naar de omvang van bedrijven, immers is de economische vitaliteit van een bedrijf meer afhankelijk van alleen het aantal eenheden of hectares. ZKA hanteert een compacte scan die wordt uitgevoerd onder de bedrijven in een gebied. Door clustering van de resultaten, rekening houdend met de ligging van de bedrijven, ontstaat een algemeen, gebiedsgericht beeld van de economische vitaliteit of marktconformiteit van de bedrijven in een gebied. Op basis hiervan kunnen onderbouwd, soms per deelgebied, de juiste keuzes worden gemaakt. Natuurlijk in samenhang met flankerend beleid om de uitwassen van het oneigenlijk gebruik tegen te gaan, maar met het uiteindelijke doel de toeristisch-recreatieve sector een ‘boost’ te geven!

Meer informatie:
www.zka.nl (leisure consultants)
www.seinpost.com (maatschappelijke problematiek)