Zijn windmolens storend voor de beleving van het landschap? Zowel de ANWB als bond Heemschut publiceerden afgelopen week hun bezwaren tegen de plaatsing van nieuwe windmolens. Bond Heemschut maakt zich vooral zorgen om aantasting van het cultuurlandschap en stelt voor om meer windparken in zee te bouwen. De ANWB zet juist vraagtekens bij de zichtbaarheid van de windmolens op zee.
Windmolens op land
Het kabinet heeft 11 gebieden aangewezen waar grote windmolenparken op land mogen komen.
Bond Heemschut vindt de locatiekeuze geen goed idee: “Deze gebieden kenmerken zich door de aanwezigheid van een weids open en herkenbaar polderlandschap met kenmerkende verkavelingspatronen en historisch-ruimtelijke structuren, zoals bebouwing, waterlopen, dijken en wegen. Windturbines zullen zichtbaar zijn op grote afstand en betekenen een schaalvergroting en industrialisering van het landschap. De nieuw gecreëerde windlandschappen gaan ten koste van de beleving en de openheid van het oorspronkelijke landschap. Door bundeling en het aansluiten op hoofdkenmerken van het landschap denkt de Rijksoverheid de schade te kunnen beperken, maar Heemschut constateert dat door de omvang, schaal en dominantie van de windturbines de aanwezige landschappelijke elementen gereduceerd zullen worden tot de schaal van Madurodam. Daarom vindt Heemschut dat nu snel begonnen moet worden met grootschalige windenergieparken op zee.”
Meer informatie: Bond Heemschut
Zie ook: www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/duurzame-energie/windenergie-op-land
Windmolenparken in zee
Het Rijk wil op zee ruimte bieden voor 6.000 MW aan windenergie. Enkele gebieden zijn in 2009 al aangewezen in het Nationaal Waterplan. In dit plan zijn ook twee zoekgebieden opgenomen waar aanvullend ruimte voor windenergie op zee gevonden moet worden: voor de Hollandse kust en Ten Noorden van de Wadden, buiten de 12-mijlszone. De Rijksstructuurvisie wijst deze gebieden concreet aan.
De ANWB zet vraagtekens bij de plannen: “Het voornemen van het kabinet om windmolens dichter voor de kust te plaatsen, zal de zichtbaarheid van de molens aanzienlijk vergroten. Dat beïnvloedt de kwaliteit van het uitzicht, en de beleving van strand en zee door de kustbezoeker.” De toeristenbond wil dat de stem van recreanten en toeristen wordt meegewogen in de besluitvorming. Via een online raadpleging worden de meningen verzameld. Een woordvoerder van de ANWB laat weten dat er ook contact wordt gezocht met de Duitse Zusterorganisatie ADAC om de mening van de Duitse toerist te peilen. Blijven zij de Nederlandse Noordzeekust bezoeken, als zij daar worden toegezwaaid door de windmolens?
ANWB: “Op dit moment is het beleid om windmolens op zee buiten de 12-mijlsgrens te plaatsen, dat wil zeggen: 23 kilometer of verder uit de kust. Maar dat is een dure oplossing. Daarom heeft het kabinet de afgelopen maanden gezocht naar potentiële locaties binnen de 12-mijlszone. Dat is goedkoper, maar heeft ook een prijs. De nieuwe generatie windmolens is al gauw 130 tot 150 meter hoog. Zelfs als deze windmolens op 23 kilometer uit de kust worden geplaatst, steken ze nog altijd tussen de 100 en 130 meter boven de horizon uit. Daarmee zijn ze ook op grote afstand duidelijk zichtbaar. Plaatsing dichter bij de kust zal de impact vele malen groter maken. Ook de huidige windmolenparken voor de kust van Egmond en van IJmuiden, waar gebruik is gemaakt van een kleiner type windmolen, zijn vanaf het strand goed te zien.”
Het kusttoerisme is een belangrijke economische factor voor Nederland. Jaarlijks bezoeken miljoenen toeristen en recreanten uit binnen- en buitenland de Nederlandse kust om er te ontspannen en vakantie te houden. De ANWB vindt het daarom logisch dat de stem van recreanten en toeristen gehoord wordt. Ook de vrijetijdssector zou bij de discussie moeten worden betrokken. Alleen al aan de Noordzeekust wordt jaarlijks meer dan 350 miljoen euro uitgegeven.
Meer informatie en platform: www.anwb.nl/beleefdekust