Op 1 april 2025 stonden er bijna 60 duizend mensen ingeschreven op een woonadres op een vakantiepark. Op dezelfde datum in 2019 waren dit nog ruim 51 duizend mensen. Dit blijkt uit de laatste cijfers van het dashboard ‘Zicht op Vakantieparken’ van het CBS.
Opvallend zijn de relatief hoge scores (aantal ingeschrevenen per 10.000 bewoners) aan de Zeeuwse kust en in Drenthe; beiden populaire toeristengebieden met veel tweede woningen.
Deze cijfers hebben betrekking op mensen die officieel staan ingeschreven bij een gemeente. Er zijn ook mensen die jaren op een vakantiepark wonen en niet staan ingeschreven. Dat blijkt o.a. uit bevindingen van Vitale Vakantieparken. Deze mensen bijven dus buiten de CBS statistieken. Ook zie ik gemeenten met 0 ingeschreven bewoners op vakantieparken, waarvan het bekend is dat er wel degelijk permanent gewoond wordt op het vakantiepark.
duiding redactie Pretwerk
Door de jaren heen staan er steeds meer mensen ingeschreven met een woonadres op een vakantiepark. Met ongeveer 10 duizend ingeschrevenen, telt de provincie Gelderland de meeste mensen. Dit wordt gevolgd door Noord-Brabant (ruim 9 duizend mensen) en Overijssel (ruim 7 duizend ingeschrevenen). In Groningen staan de minste mensen op een vakantiepark ingeschreven.
Noord-Beveland is de gemeente waar de meeste mensen op een vakantiepark staan ingeschreven; bijna 750 ingeschrevenen per 10 duizend inwoners. Ook in Baarle-Nassau en Ommen gaat het om relatief veel mensen. In absolute zin telt de gemeente Ommen de meeste mensen die op een vakantiepark wonen (1.230 mensen).
Bijna 1 op 5 vakantieparkbewoners 25 jaar of jonger
Van alle ingeschrevenen op een vakantiepark was 19 procent 25 jaar of jonger. In de provincie Overijssel was dit 22 procent. In Zeeland en Limburg was dit 21 procent.
De mensen die ingeschreven staan op een vakantiepark zijn ouder dan gemiddeld in de rest van Nederland. In april van dit jaar was 26 procent van de mensen op een vakantiepark 65 jaar of ouder. In heel Nederland was dit 21 procent.
Van de ingeschreven bewoners van een vakantiepark in april 2025 hoorde 28 procent tot een eenpersoonshuishouden. Op dezelfde tijd in 2019 was dat 25 procent. De totale Nederlandse bevolking bestond in 2025 voor 19 procent uit eenpersoonshuishoudens.
Vaker schulden op vakantiepark
Vakantieparken kunnen in sommige gevallen een noodoplossing vormen voor mensen die, bijvoorbeeld vanwege financiële problematiek, buiten de reguliere huur- of woningmarkt vallen. Het aandeel mensen met problematische schulden ligt onder ingeschrevenen op een vakantiepark vaak relatief hoog, al varieert dit per regio. In de provincie Noord-Brabant had in 2024, 13 procent van de bewoners van een vakantiepark een problematische schuld, in Zeeland was dit 5 procent.
In Drenthe, Groningen en Noord-Brabant ontving 8 procent van de mensen op een vakantiepark een bijstandsuitkering en/of een werkloosheidsuitkering. In Zeeland was dit met 3 procent het laagst.
Bron en meer informatie: www.cbs.nl
Discussie over permanente bewoning op vakantieparken
Deze cijfers van het CBS zijn o.a. van belang in de discussie over het verruimen van de mogelijkheid tot permanente bewoning op vakantieparken. Minister Mona Keijzer heeft onlangs voorgesteld om de huidige permanente bewoning op vakantieparken voor een periode van 10 jaar te gedogen. De zogenaamde instructieregel. Daarmee wil zij een deel van het problematische woningtekort in Nederland tackelen. Vanuit de recreatiesector, provincies en gemeenten is er veel weerstand tegen deze maatregel. Mensen die al jaren gedoogd worden als permanente bewoner op de vakantieparken zijn natuurlijk wel blij met de maatregel.
T/m 22 juli (inmiddels gesloten) was het mogelijk om een reactie te geven op het voorstel via een online consultatie over Instructieregel permanente bewoning recreatiewoningen. Er kwamen 315 openbare reacties binnen.
Zie ook: Stuurgroep Vitale vakantieparken verzoekt minister af te zien van invoering instructieregel (om permanente bewoning op vakantieparken voor een periode van 10 jaar te gedogen)
Eén reactie
De grootste wooncrisis na de tweede wereldoorlog. En dan nog zijn er gemeenten die mensen uit hun particuliere recreatiewoning op straat durven zetten. De minister doet nu wat gemeenten al jaren geleden hadden moeten doen en dat is alle woonruimten benutten die er voorradig is. Honderdduizenden jongeren die thuis zitten. Senioren die vereenzamen in hun te grote huizen. Gemeenten hebben niets gedaan om deze crisis te voorkomen. En nu met drogredenen protesteren i.p.v. het omarmen van deze woonvoorraad ? Wat een blamage.