Wanneer we ons team gaan vertellen dat we bepaalde doelen voor dit jaar hebben, dan gebeurt er al een klein beetje wat. Wanneer we ze vragen hoe we dat doel zouden kunnen bereiken, gebeurt er nog meer. En wanneer we ze er ook nog voor gaan belonen, dan gebeurt er van alles.
De bonus, de extra beloning. Daarvoor doen we het. Het is een beproefd concept. Wat het zwaarst weegt bij de beloning, dat krijgt de meeste aandacht! Nu moet je wel heel erg gaan opletten. Want stel dat je gaat belonen op de mate van winstgevendheid, dan wil dat helemaal niet zeggen dat je het beste doet voor de gast. Het is niet in het belang van de gast om die dingen aan te schaffen die de hoogste winstgevendheid bieden. We weten allemaal wat op de langere termijn gebeurt wanneer we juist gaan handelen in het belang van de kamperende gast. Dan gaat hij zorgen voor de promotie. Dan gaat hij zorgen voor co-creatie. En we weten allemaal wat het kost om een nieuwe gast aan te brengen. We weten ook allemaal wat het kost om een goede gast, te blijven binden.
In heel veel bedrijven wordt er een extra beloning gegeven wanneer de target van de winstgevendheid is behaald. In 93% van de gevallen blijkt dat de hoogte van de bonus wordt bepaald door de mate van winstgevendheid. In slechts 4% van de gevallen wordt de impact van het bedrijf op de omgeving en het milieu beloond.
Hoe dan ook, we moeten ons afvragen of beloning uberhaupt wel het instrument zou moeten zijn. Wanneer we een heel divers team hebben, zullen we op meerdere fronten beter gaan scoren. De ene persoon helpt de organisatie op dat vlak, de ander op dat vlak.
Onlangs vertelde onze jongste dochter Nicole dat er zo vaak wordt gewisseld van General Manager binnen de hotelketen waar ze werkt. Bekend is dat de ene GM vooral stuurt op teambuilding, de volgende op winstgevendheid, weer een ander op de customer journey. Zo heb je kortstondige verschuivende doelstellingen, bij een vast team. Geen kans dat het team gaat indutten. Geen kans dat ze zich niet meer vol enthousiasme gaan vastleggen op de volgende uitdaging. Ik vind het een mooie wijze van duurzaam ondernemen. Maar hoe doe ik dat bij ons op de camping? Een typisch papa en mama bedrijfje, waar de eigenaar ook de directeur is. Duurzaam directeur dus, want meestal gaat het over een decennia lange verbinding.
Kijk nu maar naar ons, al dertig jaar, ik bedoel maar! Dat geeft natuurlijk een heel mooi en consistent merkbeeld, jaar in jaar uit dezelfde poppetjes aan het stuur. De merkbelofte is natuurlijk wel iets wat direct onder druk kan komen te staan.
Ik ben benieuwd, hoe zie jij dit? Wel of niet targets stellen? Wel of niet regelmatig van “stuurman” wisselen? We zijn benieuwd, wees welkom, de polletjes, Watersportcamping Heeg.