Een van de drempels waarmee recreatiebedrijven worden geconfronteerd is dat zij op gemeentelijk niveau vaak een eenling zijn. We vallen niet onder de middenstand, industrie of agrarische sector. En hoe groot de economische betekenis ook is van recreatiebedrijven, ze wordt lang niet altijd als zodanig erkend. …en dat geeft meer dan eens problemen!

Nu moet je weten dat we in de loop der jaren al heel wat gasten hadden door verwezen naar dit restaurant, en dat waarschijnlijk ook nog in de toekomst zouden doen. Maar het antwoord was voor mij verbijsterend: “Nee, daarvoor hebben we geen tijd. Daar willen we niet aan meewerken!”
Natuurlijk zijn zij daarin vrij, maar het deed wel wat met me. Het verzuurde me en de gunfactor om mijn gasten nog naar hen door te verwijzen is tot een minimum gedaald. Gelukkig is het me wel gelukt bij een ander adres, waarmee we sindsdien warme banden onderhouden.
We hadden niet alleen een kok nodig maar nog heel wat meer partijen, tot en met de kapper aan toe, want de presentatrice moest na het watersporten en de Dutchtub nog verder voor opnames elders in onze mooie provincie. Met elkaar hebben we wat moois neer kunnen zetten, en allemaal lokaal. Kijk zo doen we dat hier, met elkaar investeren en de toeristische producten ontwikkelen. Want zo kunnen we de (internationale) gast verrassen!
Heb jij dat ook al meegemaakt, dat je globaal denkt en lokaal wil doen maar dat niet iedereen het grotere geheel ziet?
Hoe ga jij daar dan mee om?
Ik ben benieuwd, wees welkom!
De Polletjes Watersportcamping Heeg
https://www.facebook.com/campingheeg