Brief van een grassprietverhuurder aan staatssecretaris Mona Keijzer

Mevrouw Keijzer, er moet me wat van het hart! Het was de eerste keer dat ik een debat in de tweede kamer mocht meemaken. Onze eigen staatssecretaris met toerisme in haar portefeuille kwam in actie. Aan de ene zijde van haar alle vragende kamerleden. Aan de andere zijde ambtenaren die haar voeding gaven. Direct naast haar Isabelle Diks, die ik nog ken uit de tijd dat ze wethouder was in Leeuwarden. Het thema was overtoerisme.

Natuurlijk was het leuk om dit een keer mee te mogen maken. Om al die bekende gezichten van TV nu in het echt te kunnen zien. Maar dat was meer na het debat, toen we in de Nieuwspoort zaten.

Overtoerisme trekt alle aandacht
Het debat zelf was toch een teleurstelling voor me. Ik had een bevlogen, gepassioneerde staatssecretaris verwacht te zien. Maar hoe langer het duurde, hoe meer ik het gevoel kreeg dat Mona Keijzer een mooie baan heeft met en ja, o ja, ook nog toerisme. Dat doen we er even bij. En toerisme kan je er niet even bij doen. Wanneer je goed kijkt zijn er pittige uitdagingen waarvoor we staan als sector. Dan heb ik het niet alleen over overtoerisme, maar zeker ook over het gebrek aan innovatiekracht. Dan heb ik het over de kennis die veel te veel is versplinterd. Dan heb ik het over alle regelgeving en het feit dat we misschien wel de sector zijn waar de overheden het meest aan verdienen!

Recreatiesector mist sterke vertegenwoordiging
De sector zelf is nog steeds niet in staat geweest om zich echt goed te vertegenwoordigen op alle politieke podia. Dat is iets waar we zelf kritisch naar moeten kijken. Toerisme doe je er niet zomaar even bij. De sector heeft een daadkrachtige politieke leider nodig. Iemand die met visie en lef het toerisme gaat leiden bij de innovatieslag. Die ervoor gaat zorgen dat het binnenkomende toerisme beter gestroomlijnd wordt. Die ervoor zorgt dat ook aandacht komt voor alle Nederlandse toeristen, die van hun eigen land genieten, en na hun bezoek aan onze sector weer vol nieuwe energie aan het werk gaan. We zijn niet alleen van economisch grote betekenis mevrouw Keijzer, maar zeker ook voor de gezondheid, welzijn, werkgelegenheid en zo kan ik nog wel even doorgaan.

• Het is niet zo’n mooi gezicht om u alle antwoorden te zien voorlezen. Was het ook voor u een spannend moment? Of was het een gebrek aan parate echte kennis over onze sector? Met bedrijven zoals onze camping, maar ook sauna’s, dagattracties, zwembaden, bungalowparken en noem maar op!
• Het is niet zo’n mooi gezicht om alles zo af te doen, direct, dat er geen budget is. Zo moet je niet kijken naar de problemen en uitdagingen. Zie ze maar eens eerst tot in de kern te voelen. En kijk dan wie er allemaal belang bij hebben dat dit probleem wordt opgelost. Wedden dat er dan budget is!
• Het is niet zo’n mooi gezicht om alles zo af te schuiven op de provinciale en gemeentelijke overheden.

We hebben een sterke, gepassioneerde visionair nodig met moed en lef. Ik had u graag gezien met glinsterende ogen vanwege de passie. Niet omdat het een luchtig debat was. Wat jammer dat u via de achterdeur naar buiten liep. U had zo de kans kunnen nemen om even met alle mensen uit de sector te praten. Van gedachte te kunnen wisselen. De mensen van het NBTC zaten er. Maar ook Ton Vermeulen, de man die alle onderzoeken doet voor onze sector. Monique van de Recron was er en een aantal van mijn collega’s. Het was zo simpel geweest om zo wat meer te weten te kunnen komen over deze mooie sector.

Ik zou graag een keertje met u een kopje koffie drinken. Want wie weet is mijn enthousiasme, mijn passie voor deze sector, wel besmettelijk. Ik zou u laten zien waar de verborgen drempels liggen binnen onze sector. Ik zou u mijn droom waar we als sector naartoe zouden kunnen bewegen, vertellen.

Mevrouw Keijzer, ik kom graag nog eens naar Den Haag om samen met u van gedachte te kunnen wisselen. Nog beter, mocht u in de buurt zijn, wees welkom! Ik maak graag tijd voor u vrij!

Karin Veldhuizen, Watersportcamping Heeg.