“Bewust of onbewust worden we aangetrokken door de extra ‘attractie’ die winkel heet.” H.J. Janssen
Waar heb ik dat artikel van Hubert-Jan Janssen toch gelaten? Het moet hier ergens liggen tussen mijn oude NHTV internationale hogeschool spullen. Hubert-Jan schreef met overtuigende kracht over retail en merchandise binnen de vrijetijdssector. Door zijn artikel begon mijn hart sneller te kloppen en koos ik de minor retail en merchandise. Hij waarschuwde voor de minor nog dat ‘winkelen nooit meer hetzelfde zou zijn’ en hij had gelijk. Ik kan geen winkel meer inlopen zonder kritisch te kijken of alle elementen in de winkel goed zijn uitgedacht.
Sommigen van jullie zullen nu denken ‘wie is deze man?’ en de lezers die hem kenden weten wie hij was. Dit artikel gaat over Hubert-Jan Janssen, een man die met overtuiging retail en merchandise de verdiende aandacht binnen de branche heeft gegeven. Hij zag een aantal jaar geleden dat er een verschuiving aan het ontstaan was in de souvenirwinkels. De winkel zou niet langer een servicepunt voor de bezoeker zijn, maar een bezienswaardigheid worden die een verlengde van de beleving van het ‘dagje uit’ is.
“First came the museum, a place to hold stuff; than came the bag to hold stuff you bought at the museum.” J.B. Twitchell
Hubert-Jan Janssen (47 jaar) overleed vorige week maandag 5 december en laat ineens een gat achter in de vrijetijdssector. Hubert-Jan geloofde dat souvenirwinkels zouden gaan veranderen. Hij zag het als een logische reactie op de denkwijze van de mensen in de Westerse maatschappij. Zoals Hubert-Jan het zei: “Het kopen vanuit een bepaalde noodzaak is nu meer het verworden tot het kopen vanuit een bepaalde behoefte iets graag te willen hebben. We kopen goederen plus de dromen, verwachtingen, emoties en plezier die ze ons geven. De verkoop van merchandise past binnen die behoefte van bezoekers. Zij willen iets kopen dat de herinnering aan een activiteit zo lang mogelijk vast houdt.”
“People don’t buy what you do; people buy why you do it.” S. Sinek
Tijdens gesprekken die ik met Hubert-Jan had, waren we dan ook altijd weer verbaasd dat er in Nederland zoveel souvenirwinkels zijn die een inspiratieloze uitstraling hebben; geen toegevoegde waarde aan de beleving bieden; een verouderd assortiment voeren; geen enthousiast personeel hebben; op de verkeerde plaats gevestigd zijn en er weinig mensen met voelsprieten voor retail werkzaam zijn binnen deze belangrijke afdeling van een dagattractiepark. Jaarlijks wordt er duizenden euro’s nettowinst gemaakt, maar het geld wordt zelden geïnvesteerd in de winkel.
“De mens vindt het gewoonweg leuk om te winkelen en te kopen. In de vrijetijdssector moet daar beter op ingespeeld worden. Er is nog genoeg werk aan de winkel!” H.J. Janssen
Gelukkig zien we steeds meer dagattractieparken die wel investeren en in korte tijd al de vruchten plukken van hun investeringen. Die parken maakten ons dan weer heel vrolijk. Een soort vrolijkheid die de passie voor ons vak zo duidelijk weergaf. Hubert-Jan zal voor mij altijd een grote inspiratiebron zijn. Hij is de man die mij het vak leerde, mij kritisch beoordeelde, mij adviseerde mijn eigen bedrijf te starten en mij het grootste compliment ooit gaf “je doet me denken aan mezelf toen ik jonger was”. Hubert-Jan, als ik 47 jaar ben, dan hoop ik terug te mogen kijken op een carrière in de retail en merchandise binnen de vrijetijd die onze dromen over goed georganiseerde souvenirwinkels heeft waargemaakt.
“Een herinnering kopen aan iemand die er niet meer is, is de moeilijkste souvenir die ik ooit gekocht heb.”
De vrouw, familie, vrienden en collega`s van Hubert-Jan Janssen wens ik veel sterkte toe.
Ruby Kramer
PanterKist
___________________________________________________________________________
2 reacties
Beste Ruby,
Wat je verteld is precies wat HJ was ,een man met een enorme sympathie voor hardwerkende mensen, en een echte vakman.
Hij was een uniek voorbeeld, van een mens die nog maar weinig tegenkomt.
Ik zelf ben al meer dan 27 jaar een van zijn beste vrienden ,geweest!
Ja ,geweest ,want snappen kun je dit niet , zelf hebben mijn vrouw en ik nog laatst gezellig gegeten in een restaurant in Helmond zijn woonplaats,en dit was het laatste contact dat ik met
hem mocht hebben
Vreselijk, om nu zonder zo’n warm, sociaal en zeer kundig persoon verder te moeten leven.
We zijn eveneens trots dat we met HJ hebben mogen samen leven.
Bedankt voor je mooi verhaal , en sterkte ,succes met je verdere leven.
Rolf Creemers .
ps: leuke foto van HJ trouwens.
Met grote verslagenheid las ik vanavond van het overlijden van Hubertjan. Hubertjan was mijn eerste vriendje en we zaten samen op de mavo Magaretha Sinclair. Later verhuisde hij van de hoogstraat in Eindhoven naar de Genderbeemd en kwam bij mij in de straat wonen. Ik herinner me hem als een bijzonder aardige en correcte jongen. Een aantal jaren geleden heb ik nog contact gehad met hem en zijn broer Pieter via een site van oude klasgenoten. Dit verschrikkelijke nieuws komt binnen als een bom. Ik wens iedereen die hem nabij stond heel veel kracht en sterkte toe
Jolanda Verheijden