“Wij zorgen dat je je blijft verbazen.” De Floriade heeft dat helemaal waargemaakt! Maar of ze het ook op die manier bedoelen zoals wij het hebben ervaren, dat is te betwijfelen. Pretwerk-redacteuren Ruby Kramer en Carlijn Leenders bezochten het laatste weekend van de Floriade. Lees hier hun bevindingen.
Hét dagje uit
Het dagje uit dat je in 2012 niet gemist mag hebben is een dag naar de Floriade in Venlo. Eens in de tien jaar wordt deze wereldtuinbouwtentoonstelling gehouden. We hebben aan de eerdere tentoonstellingen een prachtige Euromast overgehouden, vele internationale bezoekers naar Nederland getrokken en in de Haarlemmermeer ligt een piramide die doet herinneren aan de Floriade van 2002.
Hoge verwachtingen
Bij een tentoonstelling waar 10 jaar voorbereidingstijd voor is, zijn de verwachtingen van het resultaat hoog. Misschien wel te hoog. Alles tijdens dit bezoek was het ‘net niet’. Niet alleen wij merkten dit op, met ons vele bezoekers die hun ontevredenheid op consumentensites als zoover.nl hebben laten horen. Waardoor is het gekomen dat de Floriade niet heeft kunnen waarmaken wat ze ons van te voren heeft beloofd?
Kopje koffie graag
We lopen over de brug naar de ingang van de Floriade en krijgen bij binnenkomst van een vriendelijke medewerker een plattegrond aangereikt. Vol goede zin stappen we het park in. Zoals de meeste bezoekers startten ook wij de dag met een kop koffie en thee. Het eerste restaurant zit echter propvol en daarom besluiten we door te lopen. Tot onze verbazing zit er op nog geen vijf minuten lopen, een groter restaurant waar het terras bijna leeg is. Met een simpele verwijzing bij het eerste restaurant hadden de bezoekers doorgestuurd kunnen worden naar dit restaurant.
Volgt u mij maar
De Floriade was verdeeld in 5 thema’s. Terwijl we naar ons eerste thema lopen, valt ons op dat er alleen langs de grote paden bewegwijzering staat. Er wordt nergens aangegeven waar een looproute begint of eindigt. Ook zien we al snel dat er op sommige paden opstoppingen ontstaan en andere paden compleet leeg zijn. De afstanden van het ene themaplein naar de andere zijn fors. Met een ’hop on hop off’ systeem is gedacht aan bezoekers die moeilijk ter been zijn of niet veel willen lopen. Echter blijkt uit de recensies dat deze mogelijkheid bij bezoekers niet duidelijk is. Een heldere signing en communicatie had de bezoekersstromen beter gereguleerd.
Wat bedoelen ze hiermee?
We lopen een indrukwekkend gebouw binnen dat een Kiem moet voorstellen. Aan onze linkerkant is een groot scherm te zien waar een film met allerlei bewegende planten in felle kleuren wordt getoond. Boven ons hoofd beweegt een metaal apparaat heen en weer. Er komt een lade met tomaten uit. Vervolgens komt er grijper naar beneden die bijna een Japanse bezoeker voor ons raakt. In de film ratelt een stem in verschillende talen door. We vragen een bezoeker naast ons of hij weet wat voor apparaat het is. De man haalt zijn schouders op. Wij doen hetzelfde. Als we vervolgens doorlopen zien we verschillende landbouwprocessen. Daarbij staan bordjes met tekst en nog meer bordjes met tekst. Als we naar buiten lopen weten we eigenlijk niet meer wat we nu gezien en gelezen hebben. Wat was de boodschap? Bij elke ‘attractie’ kregen we hetzelfde onbegrepen gevoel. Dansende bloemen zijn ontzettend leuk om naar te kijken, maar wat wil je dat wij als bezoeker er daarna mee doen? De Earth Walk wekt met het indrukwekkende gebouw hoge verwachtingen. Eenmaal binnen stap je op een scherm waar een mooie film vertoond wordt. Maar welke boodschap Rabobank daarmee wil vertellen? Wederom een groot vraagteken.
Wij delen een broodje
Het doel bij de horeca was wel duidelijk, veel geld verdienen aan een behoefte die iedereen op een dag heeft. Eten en drinken. Er wordt te veel gestuurd op een éénmalige transactie. Door de hoge prijzen zie je dat bezoekers broodjes gaan delen en hun lege flesje met water vullen in plaats van een flesje drinken kopen. Als de catering betaalbaar is, dan zullen bezoekers er voor kiezen om meerdere producten te kopen of om vaker iets te kopen. Daarnaast zou op Floriade een streng voedselbeleid zonder snacks zijn. Dat staat haaks op wat wij voorbij zagen komen: pizza, broodje worst, panini, broodje hamburger en puntzak met friet. Onze verwachting was dat we binnen elk thema een ander horecaconcept zouden vinden, maar overal werd ons hetzelfde ‘saaie’ assortiment aangeboden.
Kijken, kijken en wel kopen
In tegenstelling tot de horeca, was de internationale markt bij de entree wel betaalbaar. Een verzameling van verschillende kramen waar je onder andere tassen, zelf gemaakte parfum en handwerk kon kopen deed buitenlands aan. Zelfs de verkopers spraken gebrekkig Nederlands en waren zichtbaar trots op de producten die ze verkochten. Het is dan ook jammer dat deze internationale markt weggestopt zat en veel bezoekers er bewust voor kozen er niet een kijkje te nemen. De grote souvenirwinkel was teleurstellend. Het had weinig met de Floriade te maken. Het was beter geweest als ze originelere spullen hadden verkocht dan Amsterdam t-shirts, wietplantjes en Nijntje kaas. De streekwinkel naast de souvenirshop was wel weer een succes.
Sexy onderwerpen
Groente, aarde, landbouw, fruit, bloemen, tuinen, water, het zijn voor veel mensen geen ‘sexy’ onderwerpen, maar het kan wel inspirerend en vernieuwend zijn. Juist in een tijd waar biologisch, ecologisch, city farming, less consumer en meer van dit soort termen dagelijks om onze oren vliegen, had de Floriade er perfect binnen kunnen passen. Maar we kregen een passieve tentoonstelling met machines zonder uitleg, doelloze presentaties en weinig variatie in de catering. Als kenners van de vrijetijdssector weten wij wat het doel van de Floriade is. Maar of dat doel voor andere bezoekers ook duidelijk is? Wij denken het niet…
Nooit meer Floriade?
Ondanks alles hebben wij geen negatief gevoel overgehouden aan de Floriade, het tegenovergestelde juist. Er is zoveel mogelijk om dit verouderde concept weer nieuw leven in te blazen. De successen die ze in het verleden hebben behaald hebben ze al 30 jaar niet meer kunnen evenaren. Dit komt puur omdat ze geprobeerd hebben het ooit behaalde succes te kopiëren. Wij denken dat de Floriade ons weer op een positieve manier kan verbazen, als ze los kunnen laten waar ze ooit beroemd mee zijn geworden en in 2022 het publiek iets nieuws gaan tonen.
“De Floriade 2012 was een tentoonstelling zonder ziel” – Reactie van consument op zoover.nl
Ruby Kramer en Carlijn Leenders
Connect met Ruby en Carlijn op Linkedin – Ruby Kramer / Carlijn Leenders
2 reacties
Wat jammer dat jullie op de laatste dag van de Floriade in Venlo waren. Ik raad jullie aan bij zo’n groot evenement een paar weken na de opening te gaan en niet op de dag dat heel veel mensen al aan het inpakken waren en personeel reeds bezig was met een andere baan.
Beste Jan, bedankt voor je reactie. Het is opvallend dat je schrijft over het personeel, want wij hebben daar in ons artikel weinig over geschreven. Zij waren juist ontzettend vriendelijk. Ook hebben wij niemand zien inpakken. De laatste dag Floriade heb ik niet ervaren als een evenement dat klaar was. Het tegenovergesteld zelfs, ik kon mij niet voorstellen dat het die dag daarna dicht zou zijn. Dit artikel is gericht op de inhoud van de Floriade, want dat is hard toe aan verandering.